Kelimelerden alacaklı bir sağır gibi…
İçimi döktüm bugün, yokluğunla konuştum.
Tutsak gibi, enkaz gibi, kendim gibi…
İçimden çıktım bugün, içimle konuştum.
Yüzünü ilk kez gören bir çocuk gibi…
Gördüm kendimi gördüm.
Kırıldı ayna paramparça.
Paramparça ne varsa kadınım…
Yokluğunda kaç damla gözyaşı eder adın…
Ne olur, gel, gel, gel, gel…
Ben sensiz İstanbul’a düşmanım.
Kestiğim ümitlerden yelkenler yaptım ama.
Yokluğunda ne gidebildim ne de kaldım.
Gerçek miydi tutunmaya çalıştıklarım…
Hediye süsü verilmiş ayrılıklarım…
Yüzünü ilk kez gören bir çocuk gibi
Sustum, kendime kızdım…
Kırıldı ayna paramparça…
Paramparça ne varsa kadınım…
Yokluğunda kaç damla gözyaşı eder adın…
Ne olur, gel, gel, gel, gel…
Ben sensiz İstanbul’a düşmanım.